„Pierwszą próbę utworzenia zawodowej straży ogniowej podjął w 1829 r. mieszkaniec Warszawy Jan Rudnicki, który przedstawił Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji szczegółowy projekt organizacyjny. Ostatecznie 1 stycznia 1836 r. Straż Ogniowa w Warszawie rozpoczęła służbę. Do jej obowiązków należało: gaszenie pożarów, czyszczenie kominów i sprzątanie ulic Warszawy”. Warto pamiętać, że wówczas Polska była pod zaborami i władze utrudniały powstawanie ochotniczych jednostek straży pożarnych. Niestety nękające polskie miasta i wsie pożary były dla rosyjskich zaborców sprzyjającą okolicznością, dlatego też dopiero 30 lat później na mapie Królestwa Polskiego zaczęły funkcjonować towarzystwa ochotniczych straży ogniowych w miastach. Pierwsze powstało w Kaliszu w 1864 roku, kolejne w latach 1871 – 1875 w Częstochowie, Turku, Zgierzu, Łęczycy, Płocku i Włocławku.

Uchwalona przez Sejm ustawa o ochronie przeciwpożarowej i jej organizacji 4 lutego 1950 r. ustanowiła państwowe organy ochrony przeciwpożarowej. Najwyższym organem była Komenda Główna Straży Pożarnych, następnie komendy wojewódzkie, powiatowe i miejskie straży pożarnych. Niestety ustawa ta posiadała wielki mankament jakim było podwójne podporządkowanie komend terenowych (wojewódzkich, powiatowych i miejskich) – z jednej strony prezydiom rad narodowych działającym w terenie, a z drugiej komendom wyższego szczebla. Przez kolejne lata podejmowane były próby zmiany takiego stanu rzeczy, niestety nie doprowadziły do żadnych konkretów i ustawa w podobnym kształcie obowiązywała przez kolejne 25 lat.

Prawdziwy przełom dokonał się za sprawą przemian ustrojowych i gospodarczych, kiedy to niezbędne były zmiany w prawie. Również rozwój społeczeństwa znacznie przyspieszył, a co za tym idzie pojawiły się nowe zagrożenia i niezbędne okazało się opracowanie nowych sposobów walki z nimi. Przyjęte 24-go sierpnia 1991 roku ustawy o ochronie przeciwpożarowej i Państwowej Straży Pożarnej zorganizowały na nowo system pożarnictwa w Polsce. To na tych właśnie dokumentach opiera się ochrona przeciwpożarowa z jaką mamy do czynienia po dziś dzień.

Faktycznie Państwowa Straż Pożarna rozpoczęła swoją działalność 25-go lutego 1992 roku stając się zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formacją, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami.